به زبان ساده، سیستم انتقال قدرت (Transmission) وظیفه انتقال نیروی تولید شده از موتور به چرخ‌ها در جهت حرکت خودرو را بر عهده دارد. این سیستم به طور مؤثر نیروی احتراق تولید شده توسط موتور را به حرکت فیزیکی (حرکت چرخ‌ها) تبدیل می‌کند. به عبارت دیگر، نیرویی که به وسیله سیستم انتقال قدرت از موتور به چرخ‌ها منتقل می‌شود، به کاربر امکان می‌دهد تا خودرو را کنترل و هدایت کند. به عبارتی، هر قطعه‌ای که بین موتور و چرخ‌ها قرار دارد، جزئی از سیستم انتقال قدرت محسوب می‌شود که هدف همۀ آنها به حرکت در آوردن خودرو است.
وظیفه سیستم انتقال قدرت
سیستم انتقال قدرت سه وظیفه عمده اعم از قطع و وصل قدرت، انتقال قدرت از موتور به چرخ های محرک و تغییر مقدار گشتاور را بر عهده دارد. به عبارتی، هر خودرو بدون سیستم انتقال قدرت نمی‌تواند نیروی موتور را مهار کرده و سرعت خودرو را محدود کند.
وجود سیستم انتقال قدرت هرینگتون دو مزیت عمده دارد:
مصرف سوخت را کاهش می‌دهد
از هدر رفت توان تولید موتور جلوگیری می‌کند
نحوه کار سیستم انتقال قدرت
در زمانی که راننده کلاچ را با پای چپ خود می‌فشارد و به دنده مورد نظر می‌رود، نیرو با خارج شدن از گیربکس به میل گاردان می‌رسد و از میل گاردان به مجموعه دیفرانسیل منتقل می‌شود. در دیفرانسیل، نیروی موتور از طریق پلوس های سمت چپ و راست به توپی چرخ ها منتقل می‌شود.
جعبه دنده از تعدادی چرخ دنده ساده و مارپیچی شکل تشکیل شده است که روی تعدادی شفت (میله) قرار گرفته‌اند. بین موتور و گیربکس، کلاچ قرار دارد که کنترل قطع و وصل کردن نیرو به گیربکس را بر عهده دارد.
با فشردن پدال کلاچ، صفحه کلاچ آزاد می‌شود و ارتباط بین موتور و گیربکس قطع می‌شود. در این زمان، راننده با حرکت دادن اهرم دنده روی مقدار مورد نظر (مثلاً از دنده 2 به دنده 3)، میزان شتاب و سرعت خودرو را تنظیم می‌کند. سپس راننده با برداشتن پای خود از روی کلاچ، باعث اتصال دوباره صفحه کلاچ با دیسک می‌شود.
